W tunelu Z1 łączącym linie metra zakończono betonowanie nawierzchni torowej. Z perspektywy budowy metra to kamień milowy – gotowe jest pierwsze na centralnym odcinku II linii metra torowisko.
Odcinek tunelu o długości 350 m podzielony został na 12-metrowe sekcje, które po kolei były wypełniane mieszanką w proporcjach 2,5 msześc./1 mb. Następnie pracownicy rozprowadzali go i wygładzali. Dzięki całodobowemu trybowi pracy z udziałem ok. 80 osób (m.in. zbrojarzy, cieśli i monterów) operację udało się wykonać w ciągu trzech tygodni.
Betonowanie przygotowanego wcześniej torowiska było dużym wyzwaniem – przede wszystkim logistycznym. Z ustawionej na placu budowy szybu demontażowego A13 pompy poprzez skomplikowany rurociąg beton transportowany był pod bardzo wysokim ciśnieniem do wnętrza tunelu. W trakcie prac na łączniku przeprowadzone zostały także próby sprawnościowe systemu podawania betonu na znacznie dłuższe odległości, by w momencie rozpoczęcia prac przy odcinkach międzystacyjnych, skrócić czas realizacji.
Logistyka to tylko jeden z elementów skomplikowanej technologii budowy torowiska w tunelu. Do tak szczególnych warunków robotnicy konsorcjum AGP Metro musieli dobrać odpowiedni rodzaj betonu. Ze względu na sposób transportu, nie mógł on zbyt szybko wiązać, dlatego zastosowano tutaj beton przeciwskurczowy z domieszką włókien polipropylenowych.
Podczas betonowania bardzo ważne było również zabezpieczenie rozstawu szyn, które wcześniej regulowane były z dokładnością do 1 mm. W tym celu zastosowano dwa rodzaje rozpór. Pierwsze z nich – bramki regulacyjne, na których podwieszone były szyny i podkłady – mają za zadanie zachować rozstaw szyn. Rolą tych drugich – przymocowanych do ścian tunelu – jest natomiast uniemożliwienie przemieszczeń pionowych toru. Warto dodać, że mając na uwadze komfort podróżowania centralnym odcinkiem II linii metra, ściśle określono tolerancję zachowania geometrii toru – nie może ona przekroczyć 2 mm, co jest niespotykane przy innych robotach kolejowych nie tylko w Polsce, ale i na świecie.
Pierwszy odcinek torowiska powstał w łączniku pomiędzy pierwszą a drugą linią metra przebiegającym pod Placem Defilad. Było to możliwe, ponieważ jest to jedyny odcinek tunelu, na którym po przeniesieniu tarczy TBM Anna, można było zdemontować wszystkie elementy maszyny drążącej, a następnie wykonać podtorze.
