Wewnątrz stacji Świętokrzyska zamontowano już dwa potrójne ciągi schodów ruchomych prowadzących z antresoli na poziom płyty peronowej. Ta z kolei wykańczana jest kamienną posadzką, która nada ostateczny kształt platformie pasażerskiej.
Zasklepiony, ale widoczny jeszcze z powierzchni ziemi otwór technologiczny usytuowany nieopodal ulicy Szkolnej, nie będzie więcej potrzebny. Wszystkie materiały wykończeniowe stacji transportowane są obecnie przez wejścia pasażerskie, a nad ich betonową konstrukcją pojawią się wkrótce oszklone daszki w charakterystycznej żółtej barwie.
Na ścianach przy schodach każdego z wejść prowadzących na poziom -1 kończy się układanie paneli z czarnego polerowanego kamienia. Takim samym materiałem wykańczane są ściany na obwodzie antresoli. Granit przeplatać się będzie z podświetlanymi panelami z mlecznego szkła. Wnętrze stacji wypełniają również czekające na montaż materiały wykończeniowe.
Na poziomie pierwszej podziemnej kondygnacji zrealizowana jest praktycznie cała posadzka. Brakuje tylko elementów mozaik, zaprojektowanych przed schodami i windami.
Położona w samym centrum miasta stacja Świętokrzyska budowanej II linii metra zespolona z istniejącą I nitką umożliwi podróżującym szybką przesiadkę, a sześć nowych wejść pozwoli dostać się do jej wnętrza z każdego narożnika skrzyżowania. Krzyżującym się tutaj głównym ulicom stopniowo przywracany jest pierwotny kształt – widać już wyraźnie krawężniki wyznaczające wlot jezdni ul. Świętokrzyskiej, pierwsze chodniki oraz pasy przejść dla pieszych, przebiegające nad antresolą budowanej stacji.
Na krawędziach peronu widoczna jest także posadzka utrzymana w szarej tonacji. Oznakowanie poziome, które zainstalowane zostanie w późniejszym etapie prac, wyznaczy bezpieczną strefę dla oczekujących na pociąg.
Obok widocznych na zdjęciach schodów głównych biegnących na peron, zamontowane zostały również te ruchome, obsługujące pieszy korytarz łączący korpusy obu nitek podziemnej kolejki. Usytuowanie schodów dokładnie pomiędzy tunelami I linii metra ułatwi pasażerom bezpiecznie przemieszczanie się pomiędzy obiektami mimo bezpośredniego sąsiedztwa poruszających się składów I linii.
Dwa rzędy kolumn platformy peronowej rozdziela szyb windowy, którym pasażerowie dostana się na najniższa kondygnację z poziomu antresoli. W odróżnieniu od okrągłych luk w stropie hali peronowej, przeznaczonych na oświetlenie, prostokątny otwór widoczny nad tunelami to wlot kanału wentylacyjnego, łączącego poziom peronu z pomieszczeniem wentylatorni podstawowej.
Każdy z tuneli prowadzących na stację wyposażony jest w torowisko, a kolejnym etapem będzie montaż trzeciej szyny zasilającej.
