Rok 2015 łączy dwie ważne dla stolicy „kolejowe” rocznice: 170.lecie istnienia Drogi Żelaznej Warszawsko – Wiedeńskiej oraz 10.lecie istnienia Szybkiej Kolei Miejskiej.
SKM swoją rocznicę zainaugurowała nową grafiką Warszawskiej Karty Miejskiej, która jest już do dyspozycji warszawiaków; przedstawia ona pociąg 27WE „Elf” w charakterystycznym kremowo-czerwonym kolorze na błękitno-granatowym tle panoramy stolicy i jej charakterystycznych obiektów.
Dzisiaj tylko pokrótce przypominamy o Drodze Żelaznej Warszawsko- Wiedeńskiej. Była pierwszą linią kolejową na terenie ówczesnego Królestwa Polskiego, a jednocześnie najdłuższą jednorazowo budowaną linią kolejową w Europie. Jej historia zaczyna się już jednak wiele lat wcześniej. Jak pisze, P.P. Pawlicki w książce pt.: Droga Żelazna Warszawsko-Wiedeńska w 50-letnim okresie swego istnienia od 1845-1895: jej początek, rozwój, administracya, reformy wewnętrzne, personel, opieka nad służbą, oraz zbiór wydanych instrukcyj): "[...] Pierwszym, który powziął myśl wybudowania kolei żelaznej w Królestwie Polskiem, był hr. Henryk Lubieński, wice-prezes Banku Polskiego i zarządzający górnictwem krajowem. Ponieważ południowo-zachodnia część Królestwa obfituje w bogate pokłady węgla, a materiał ten jest podstawą przemysłu, możność, więc eksploatowania kopalni tego minerału na szerszą skalę, przedstawiała się tylko przy łatwej i taniej komunikacyi. W tym celu zaprojektował budowę drogi żelaznej łączącej Warszawę z Dąbrową, t. j. z kopalniami węgla, mając na względzie, że na tej przestrzeni już zaczęły powstawać zakłady przemysłowe w okolicach Łodzi i Rudy Guzowskiej i że Warszawa również potrzebowała tego minerału, nie tylko dla istniejących już wówczas w niej fabryk, lecz zarazem i dla opału, bo z gorączkowym pośpiechem wycinano lasy, ażeby ziemię pod niemi będącą zamienić na orne grunta, dla powiększenia dochodów z majątków ziemskich."
I dalej – cytując książkę – „[…] W dniu 25 XI 1838 r. w kancelarii warszawskiego notariusza Aleksandra Engelke zawiązano Towarzystwo Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, której dyrektorami zostali: przemysłowiec Piotr Steinkeller i generał Tomasz Łubieński. Autorami projektu budowy kolei zastali dwaj polscy inżynierowie Stanisław Wysocki i Tomasz Urbański […]”.
Pierwszy pociąg po trasie przejechał 28 listopada 1844 r., Ale trasę do użytku oddano w kolejnym roku. Jak donosiła ówczesna prasa: „(…) 14 czerwca 1845 roku nastąpiła inauguracja ruchu na odcinku z Warszawy do Grodziska, poprzedzona paradą wszystkich 10 ustrojonych kwiatami parowozów. Pierwszy skład liczył 15 wagonów z 200 pasażerami i orkiestrą wojskową. Następny pociąg, z 24 wagonami i ponad 600 gośćmi, dotarł na uroczysty piknik w Grodzisku godzinę później.(…)
Tak oto rozpoczęła się historia warszawskiego węzła kolejowego.
