Inscenizacja przyjazdu Ignacego Jana Paderewskiego do Poznania w 1918 r.

Inscenizacja przyjazdu Ignacego Jana Paderewskiego do Poznania w 1918 r.

26 grudnia 2021 | Źródło: Kurier Kolejowy / Samorząd Województwa Wiekopolskiego
PODZIEL SIĘ

Dzisiaj, 26 grudnia o godzinie 16, w przeddzień 103 rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego na Dworzec Letni w Poznaniu wjechał zabytkowy pociąg witany przez kilkuset poznaniaków okrzykami: Vivat Paderewski! Część ze zgromadzonych miała ze sobą flagi państwowe i chorągwie Powstania Wielkopolskiego. W poniedziałek, 27 grudnia obchodzony będzie po raz pierwszy Narodowy Dzień Zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego.

Fot. Artur Wieczorek

Powstanie Wielkopolskie wybuchło 27 grudnia 1918 r. w Poznaniu i było największym zwieńczonym zwycięstwem zrywem niepodległościowym na terenie zaborów. Dzień przed insurekcją do stolicy regionu przyjechał, tłumnie witany przez mieszkańców, Ignacy Jan Paderewski.

Po raz kolejny Wielkopolskie Muzeum Niepodległości wspólnie z Samorządem Województwa Wielkopolskiego, Miastem Poznań, Kolejami Wielkopolskimi, firmą Torpol S.A. oraz Chórem Nauczycieli im. I. J. Paderewskiego przypomniało jakie poruszenie wywołał przyjazd mistrza Paderewskiego w 1918 roku. Dzień później wybuchło Powstanie Wielkopolskie.

 

Fot. Miasto Poznań

 

Fot. Miasto Poznań

 

Nie zabrakło powstańczych pieśni, śpiewanych razem z publicznością. Uczestnicy wydarzenia zapoznani zostali z historią przyjazdu Ignacego Paderewskiego do Poznania. Ci którzy mieli ochotę na przejażdżkę z Ignacym Paderewskim (w tej roli wystąpił aktor Teatru Nowego – Andrzej Lajborek) udali się w podróż zabytkowym pociągiem z Parowozowni Wolsztyn na trasie Poznań - Swarzędz - Poznań.

 

25 grudnia 1918 roku w gdańskim porcie zacumował krążownik „Concorde” z Ignacym Janem Paderewskim w towarzystwie małżonki i przedstawicielami misji angielskich oficerów na pokładzie. Od momentu przyjazdu kompozytora do Polski i ogłoszenia decyzji o wizycie w Poznaniu, władze niemieckie wszczęły akcję mającą na celu przeciwdziałanie tym planom. 26 grudnia 1918 roku Ignacy Jan Paderewski wyruszył koleją trasą Piła - Rogoźno - Oborniki - Poznań. Na kolejnych stacjach dochodziło do incydentów prowokowanych przez stronę niemiecką. W Rogoźnie oficerowie próbowali nakłonić pianistę do zmiany trasy i udania się bezpośrednio do Warszawy. Nie udało się…

Odmienne nastroje manifestowała ludność polska, która owacyjnie witała obywatela świata narodowości polskiej. Należy podkreślić, że Ignacy Jan Paderewski był polskim „towarem eksportowym”, znanym i uznanym na zachodzie Europy i w Stanach Zjednoczonych. Dzięki swojemu talentowi zyskał szacunek i poważanie świata artystycznego oraz melomanów. Sława przysporzyła mu licznych kontaktów, bywał na salonach, a żarliwy patriotyzm sprawił, że bez reszty angażował się sprawę polską. Dla Niemców był człowiekiem-legendą, a jego przyjazd mógł stać się podstawą dla wystąpień ludności polskiej. Do dziś na dworcu w Pile czy przy ul. Paderewskiego w Obornikach znajdują się tablice upamiętniające krótkie chwile pobytu rozpoznawalnej i oczekiwanej osobistości.
26 grudnia 1918 roku o godz. 21.10 na poznański dworzec boczny (cesarski) wjechał skład z mistrzem Paderewskim. Niemcy podjęli ostatnią próbę zatrzymania nieproszonego gościa. Było już jednak za późno. Niemieckich oficerów zatrzymano, nic nie dało również wyłączenie światła w całym Poznaniu. Przygotowani Polacy witali dostojnego gościa przy blasku kilkuset pochodni. W ten sposób Niemcy nieświadomie dali możliwość stworzenia niepowtarzalnej atmosfery tego wydarzenia.

 

Fot. Artur Wieczorek

 

Po powitalnych przemówieniach i odśpiewaniu patriotycznych pieśni gości przewieziono do hotelu Bazar. Przed hotelem małżeństwo Paderewskich i pozostałych delegatów przywitał komitet powitalny z prezydentem Poznania Jarogniewem Drwęskim na czele oraz członkowie Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej. Z okna nad wejściem do hotelu Bazar światowej sławy pianista przemówił do zgromadzonej na Wilhelmplatz (dzisiejszy plac Wolności) rzeszy poznaniaków.
27 grudnia 1918 roku zorganizowano manifestacyjne pochody dzieci, które maszerowały pod Bazar, radośnie wiwatując chorągiewkami. Niemcy, widząc spodziewaną euforię Polaków, przystąpili do podjęcia ostatecznej próby utrzymania status quo sprzed przyjazdu pianisty. Aktywni miejscowi Niemcy i grupy żołnierzy z 6. pułku grenadierów zorganizowali kontrpochód, kierując się spod koszar na skrzyżowaniu obecnych ulic Szylinga i Bukowskiej, przez ul. Zwierzyniecką (zebranie na terenie ogrodu zoologicznego), dalej ul. św. Marcin, niszcząc po drodze siedzibę Komisariatu NRL, w kierunku placu Wolności. W trakcie manifestacji przynależności tych ziem do Rzeszy Niemieckiej zrywano zawieszane na balkonach prywatnych mieszkań flagi państw ententy..
W gotowości bojowej czekały polskie oddziały Służby Straży i Bezpieczeństwa oraz Straży Ludowej. Przed godziną 17 sytuacja wymknęła się spod kontroli. Padł pierwszy strzał… Wybuchło powstanie.

Warto dodać, że 28 czerwca 1919 roku w imieniu narodu i władz państwowych Ignacy Jan Paderewski złożył podpis na Traktacie Wersalskim. Tym samym, będąc delegatem Polski podczas obrad wersalskich, potwierdził postanowienia dotyczące niepodległej Polski z wyzwoloną wcześniej Wielkopolską. Osoba mistrza połączyła patriotyczny zryw Wielkopolan i wielką politykę międzynarodową odradzajacego się po latach zniewolenia kraju.