W grudniu 2019 r. FPKW zakupiła lokomotywę z zamkniętej kolei zakładowej Kopalni Węgla Kamiennego "Kazimierz-Juliusz". Jest to 3-osiowa lokomotywa spalinowa 803D-16 oznaczona tu numerem zakładowym 6 wyprodukowana w Zielonogórskim Zastalu z 1971 r. Na kolejach PKP maszyny takie nosiły oznaczenie serii Lyd1 podobnie, jak posiadany już przez Kolej Rogowską typ WLs150. Pojazdy te są bardzo podobne do siebie, jednak jej najnowszy nabytek ma dużo nowocześniejszy i ekonomiczniejszy silnik oraz jego rozruch. Jest ona także szybsza. Według producenta może osiągnąć prędkość 40 km/h, tymczasem starsze WLs150 tylko 31 km/h.
W końcu 2019 lokomotywa dotarła do Rogowa. Odstawiona od lat lokomotywa uległa częściowej dekompletacji, m.in. konieczne było odtworzenie instalacji elektrycznej rozkradzionej jako złom kolorowy, zaginęła także chłodnica ((kilkadziesiąt kg miedzi). Niezbędny był zakup nowych akumulatorów, zamówienie w odlewni żeliwa nowych klocków hamulcowych czy wymiana wszelkich olejów a na koniec, po wykonaniu prac blacharskich przywrócenie malatury, w jakiej pojazdy te opuszczały bramy fabryki Zastalu.
Do dzisiaj wykonano następujące prace:
- Po zawieszeniu ruchu na Kopalni Węgla Kamiennego "Kazimierz-Juliusz" oryginalna chłodnica zostala skradziona. Zamontowana została chlodnica, która pochodzi z lokomotywy Wls180-01, zezłomowanej kilkanaście lat temu. Przy okazji Fundacji udało się od złomiarza odkupić trochę części na zapas;
- Założono instalację wstępnego smarowania silnika;
- Wykonano od podstaw nową instalacje elektryczną. Stara byla zdekompletowana i częściowo rozkradziona, szczególnie z grubszych przewodów do akumulatorów;
- Wymieniono sprzęgi na standardowe orczykowe;
- Odtworzono hamulec ręczny, który w kopalni byl zdemontowany;
- Z prac malarskich na razie pomalowano elementy wnętrza kabiny, oraz czołownice. Cala lokomotywa będzie pomalowana docelowo w historyczne barwy po wykonaniu prac blacharskich (jest nieco pogięta z jednej strony po zderzeniu z Kamazem).
Podstawowe funkcje już dzialają, trwa jeszcze montaż elementow instalacji odpowiedzialnych np. za automatyczny rozruch silnika ze wstepnym smarowaniem, sygnalizację kontrolkami aktualnie wybranego biegu, czy stycznik zasilania składu.
Do naprawy użyte zostały części z własnego magazynu, oraz nowo wykonane, np. wyciete i wygięte nowe ramiona orczyka.
Początki Kolei Wąskotorowej Rogów – Rawa – Biała (pot. Kolej Rogowska) sięgają 1915 roku, kiedy to wojska niemieckie zbudowały wojskową kolej polową o rozstawie szyn 600 mm łączącą Rogów z Białą Rawską. Wąskotorówka służyła do zaopatrywania niemieckiego frontu w żywność, broń i amunicję. Za jej pomocą dowożono żołnierzy i ewakuowano rannych. Linia biegła od stacji kolei normalnotorowej w Rogowie do Białej Rawskiej przez Głuchów i Rawę Mazowiecką.
Po skończeniu I wojny światowej Kolej Wąskotorowa Rogów – Rawa – Biała została przejęta przez nowo powstałe przedsiębiorstwo PKP. W 1954 roku zmieniono rozstaw szyn na 750 mm. W 1996 roku kolejka została wpisana do rejestru zabytków. W 2001 roku PKP podjęły decyzję o jej likwidacji.
Od zniszczenia i zapomnienia uratowała ją Fundacja Polskich Kolei Wąskotorowych (FPKW), która przywróciła ją do stanu sprawności technicznej. W 2003 roku wznowione zostało kursowanie turystycznych pociągów pasażerskich na zamówienie grup zorganizowanych, a także, jako nowość w stosunku do czasów PKP, uruchomione zostały regularne kursy dostępne dla turystów indywidualnych.
Na stacji Rogów Towarowy Wąskotorowy zgromadzono drugą co do wielkości w Polsce kolekcję zabytkowego taboru wąskotorowego. Cała kolej jest utrzymywana dzięki pracy wolontariuszy, do których może dołączyć każdy pasjonat kolejnictwa.
Linia kolejowa łącząca Rogów z Rawą Mazowiecką i Białą Rawską na stałe wpisała się w krajobraz kulturowy regionu stanowiąc dziś jego rozpoznawalny i nieodłączny element. Dziś zabytkowa kolej służy głównie turystom którzy chcą poznać piękno krainy Kolei Rogowskiej.
