W tym tygodniu jedna z najbardziej ruchliwych stacji kolejowych w Wielkiej Brytanii - London Waterloo - osiągnęła 175 lat. 11 lipca br. w okolicznościowej uroczystości wzięli udział przedstawiciele Departamentu Transportu (DfT), operatorzy infrastruktury Network Rail i operatorzy pasażerscy South Western Railway (SWR). Odsłonięta została pamiątkowa tablica a uczestnikom wydarzenia zaprezentował się Wspólny chór Network Rail i South Western Railway, wykonująć niezapomniane piosenki "Waterloo", takie jak "Waterloo" ABBA i "Waterloo Sunset" The Kinks.
Oprócz odsłonięcia tablicy pamiątkowej, tego dnia zaprezentowany został również pociąg elektryczny Arterio serii 701 zbudowany przez Alstom. SWR planuje wprowadzić tę serię pociągów do eksploatacji w 2023 r. na wielu trasach podmiejskich.
Stacja została po raz pierwszy otwarta dla pasażerów w 1848 roku i początkowo była popularna wśród osób podróżujących na wyścigi do Epsom. W rzeczywistości data otwarcia stacji została nawet przyspieszona o tydzień do 11 lipca, aby pasażerowie mogli po raz pierwszy podróżować na Derby koleją. W tym czasie przyjmowała ona 14 pociągów dziennie.
Oryginalny budynek stacji został zburzony w 1902 roku, aby zrobić miejsce dla rozbudowy Waterloo, jego następca został zniszczony podczas nalotu w 1941 roku i nigdy nie został odbudowany.
Waterloo było ostatnią londyńską stacją końcową świadczącą usługi parowe - ostatni pociąg parowy pojechał do Bournemouth w 1967 roku. Waterloo miało kiedyś własne kino w pobliżu peronu pierwszego. Zostało ono otwarte w 1934 roku i zamknięte w 1970 roku. Waterloo było stacją końcową London Necropolis Company - od 1854 r. mała stacja mieściła żałobników i odprawiała nabożeństwa pogrzebowe, zanim trumny zostały przetransportowane do pochówku na cmentarzu Brookwood w Surrey.
Stacja Waterloo i dworzec kolejowy przeszły wiele zmian w swojej historii. W 1899 roku rozpoczęto szeroko zakrojone prace renowacyjne i zbudowano nowy przestronny hol. Waterloo pozostało w dużej mierze niezmienione do początku lat 90-tych, kiedy to perony 20 i 21 zostały wyburzone, aby zrobić miejsce dla Waterloo International - londyńskiej stacji końcowej pierwszego brytyjskiego połączenia kolejowego z Europą kontynentalną, Eurostar. Został on zbudowany na starych peronach "linii Windsor" na wschód od stacji.
Niezależnie od tego, czy chodzi o osoby dojeżdżające do pracy w mieście, urlopowiczów, uczestników wyścigów w Epsom czy siły zbrojne, londyńskie Waterloo zawsze było miejscem ważnych przyjazdów i odjazdów.
Z 24 peronami, Waterloo jest obecnie najbardziej ruchliwą stacją w Wielkiej Brytanii, przewożącą do 41 milionów osób rocznie. Jest stacją końcową dla pociągów dalekobieżnych i podmiejskich oraz zapewnia połączenia ze stacją londyńskiego metra o tej samej nazwie i stacją kolejową Waterloo East.
W ciągu najbliższych kilku lat przeprowadzonych zostanie szereg projektów mających na celu poprawę komfortu pasażerów na stacji.
Już w tym roku odnowione zostaną toalety, ulepszone będą systemy informacji dla klientów, a także dodanych zostanie więcej miejsc siedzących w holu dworca. 100-letni dach dworca zostanie poddany liftingowi, aby zapewnić lżejsze i jaśniejsze powitanie w stolicy. Oznacza to około 10 000 nowych przeszklonych paneli na 12 000 metrów kwadratowych dachu - powierzchni prawie dwukrotnie większej niż boisko na stadionie Wembley.
