Dwa spośród sześciu odcinków linii kolejowych planowanych do czasowego wyłączenia pozostaną czynne. Pociągi będą mogły jeździć między Szczytnem i Ełkiem oraz Kętrzynem i Karolewem.
To efekt deklaracji zwiększenia przewozów na liniach położonych na terenie województwa warmińsko - mazurskiego.
Na spotkaniu Wojewódzkiej Komisji Dialogu Społecznego została omówiona sytuacja odcinków linii 219 Szczytno - Ełk oraz 259 Kętrzyn – Karolewo, które zostały wykreślone z wykazu linii kolejowych planowanych do czasowego wyłączenia opublikowanej w lutym tego roku.
Zarząd PKP Polskie Linie Kolejowe SA, w ramach cyklu rozmów prowadzonych z przewoźnikami, samorządami oraz przedsiębiorcami uzyskał szereg zapewnień mających zwiększyć przewozy na tych odcinkach. Rezultatem tego będzie zmniejszenie straty przez nie generowanej. Natomiast czasowo zostaną wyłączone odcinki linii: 205 Wielewo - Anielin Gradowo, 208 Działdowo - Brodnica, 254 Tropy - Braniewo oraz 223 Czerwonka – Orzysz, na które przewoźnicy nie zgłosili zapotrzebowania. Obecnie na wymienionych fragmentach linii nie jest prowadzony ruch pasażerski, zaś towarowy, na poziomie 1 - 2 pociągów tygodniowo, należy uznać za śladowy.
- Realizacja misji publicznej polegającej na udostępnianiu linii kolejowych nie może odbywać się bezkrytycznie z pominięciem rachunku ekonomicznego. Chcemy, aby zarządzanie infrastrukturą kolejową odbywało się na najwyższym poziomie z zapewnieniem jakości oczekiwanej przez pasażerów czy przedsiębiorców i minimalnym obciążeniu dla podatników. Ponadto decyzje o wyłączeniu linii, na które nie ma zapotrzebowania i od lat generujących straty, nie będą wiązały się z pozbawieniem kogokolwiek jedynego środka transportu - mówi Robert Kuczyński, rzecznik prasowy PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
Optymalizacja sieci ma przynieść oszczędności rzędu kilkudziesięciu milionów złotych rocznie i w ten sposób pozwoli wygenerować dodatkowe nakłady na utrzymanie linii intensywnie eksploatowanych. Dzięki takim działaniom przychody z udostępniania torów będzie można w pełni wykorzystać na utrzymanie funkcjonujących linii w jak najlepszym stanie technicznym. Cele jakie podczas prac nad optymalizacją sieci postawił przed sobą zarządca infrastruktury były następujące:
• stabilne stawki dostępu dla przewoźników – jako motor napędowy dla rozwoju rynku kolejowego w Polsce
• zapewnienie wysokiej jakości i bezpiecznej infrastruktury
• zbilansowanie PLK jako spółki będącej własnością skarbu państwa
Podczas prac analitycznych PKP PLK nie kierowały się jedynie wynikiem ekonomicznym badanych linii. W trakcie gruntownej analizy brano pod uwagę szereg czynników i danych z ostatnich 7 lat:
• przychody danego odcinka i koszty danego odcinka
• wynik finansowy i utracone przychody na całych trasach
• ruch pasażerski i towarowy
• liczbę mieszkańców terenu wokół danego odcinka
• poziom bezrobocia
• liczbę samochodów i gęstość dróg
• siatkę połączeń alternatywnych, w tym czasy przejazdu,
• ceny połączeń alternatywnych,
• liczbę dużych zakładów pracy i firm produkcyjnych.
Założenia optymalizacji sieci są następujące:
1. Żaden z odcinków nie zostanie zlikwidowany, a jedynie czasowo wyłączony z ruchu.
2. W kolejnych latach będzie możliwość powrotu do korzystania z wyłączanych teraz odcinków.
3. Część linii kolejowych została przywrócona z listy odcinków przeznaczonych do czasowego wyłączenia.
4. Intencją PLK było zminimalizowanie kosztów wyłącznie na odcinkach gdzie skutki społeczne i gospodarcze są zerowo lub minimalne.
5. Podstawą do korekty wcześniejszych założeń były deklaracje inwestycji samorządowych oraz nowe plany przewoźników i zgłoszenia do rocznego rozkładu jazdy na rok 2014.
Optymalizacja sieci kolejowej to tylko jeden z elementów programu poprawy jakości linii, podnoszenia poziomu bezpieczeństwa i ułatwienia dostępu do infrastruktury przewoźnikom. Dzięki temu zarządca infrastruktury chce osiągnąć:
• konkurencyjność względem ruchu drogowego poprzez atrakcyjny czas przejazdu;
• podniesienie parametrów ciągów towarowych poprzez podniesienie prędkości handlowej oraz eliminację ograniczeń prędkości i nacisku osi;
• optymalizacja wykorzystania parametrów infrastruktury w wyniku zmian otoczenia prawnego;
• poprawa przepustowości i płynności ruchu na dojeździe do aglomeracji z zidentyfikowaną potrzebą w tym zakresie (Warszawa, Śląsk, łódzki węzeł kolejowy );
• podniesienie efektywności zarządcy infrastruktury i obniżenie kosztów w długim okresie (np. poprzez zmianę przejazdów strzeżonych na automatyczne);
Obecnie 90 procent ruchu kolejowego w Polsce odbywa się po około 12 tysiącach km linii kolejowych z ponad 19 tysięcy km zarządzanych przez PKP Polskie Linie Kolejowe.
