Montaż pierwszych schodów ruchomych, układanie kamiennej posadzki, transformatory, kielichowe słupy. To wszystko skrywa teren budowy stacji Nowy Świat -Uniwersytet, z góry wyglądający już prawie jak sprzed rozpoczęcia inwestycji.
Płyta stropowa stacji przykryta warstwą zasypki, wszystkie betonowe konstrukcje wejść oraz schodów prowadzących na pierwszy podziemny poziom stacji gotowe. Poniżej, na kondygnacjach -1 i -2 toczą się intensywne roboty wykończeniowe. Właśnie zamontowano pierwsze z 17 mechanizmów schodów ruchomych, przewidzianych dla tej stacji. Prowadzą one do przestrzeni handlowej stacji, w której układana jest kamienna posadzka. Widać tu już wyodrębnione ze ścianek działowych liczne pomieszczenia usługowe i techniczne, a wśród nich posterunek policji, którego wnętrze jest już otynkowane, a w otworach wejściowych zamontowano drzwi.
Miejsca zasilania stacji
W dalszych przestrzeniach technicznych, które nie będą dostępne dla pasażerów, zaczęły się przygotowania do montażu instalacji obsługujących stację. Do ścian i sufitów mocowane są w aluminiowe profile na przewody elektryczne oraz kanały wentylacyjne. W podstacji energetycznej odpowiedzialnej za podział energii elektrycznej do wszelkich urządzeń na stacji, znajdującej się na poziomie -1, zainstalowano pierwsze transformatory. Niezbędne do tego celu okablowanie wraz z przewodami umieszczone będzie pod specjalnie przygotowaną konstrukcją podniesionej podłogi.
Z kolei w pomieszczeniu głównej wentylatorni, która czuwać będzie w sytuacji wyjątkowej nad oddymianiem stacji, oraz w dwóch pomieszczeniach współdziałających z nią wentylatorni lokalnych, wylano posadzkę z wibroizolacją. Dobiega tam końca instalowanie paneli wygłuszających, które pozwolą na dodatkowe wytłumienie hałasu pracujących wentylatorów i stworzenie właściwych warunków pracy zarówno dla samych urządzeń jak i obsługującego je personelu.
Światło słoneczne na poziomie -3
Nieco niżej, a zarazem bezpośrednio nad halą peronową stacji Nowy Świat – Uniwersytet, znajduje się nietypowa, wysoka na niespełna dwa metry, kondygnacja -3 – przeznaczona na obsługę oświetlenia peronu oraz instalacje, m.in. teletechniczne i teleinformatyczne. W jej wnętrzu, po specjalnie zaprojektowanych do tego celu korytach aluminiowych będą biec setki metrów okablowania. Przewody dostarczą zasilanie dwunastu ogromnym lampionom oświetlającym peron. Dzięki nim na najgłębiej położonym peronie całej linii pasażer odniesie wrażenie, że poprzez świetliki dociera tam światło słoneczne.
Hala peronowa
Ostatnia kondygnacja, czyli przyszła hala peronowa, nosi jeszcze ostatnie ślady po maszynach drążących. Skuwane są fałszywe tunele, skonstruowane na potrzeby przedostania się tarcz do wnętrza stacji oraz jej opuszczenia. Na szlaku południowym zdemontowano już tubingi pozostawione przez TBM Annę podczas przemarszu przez obiekt – ułożone w komplety czekają teraz na transport na powierzchnię. Szlak północny, po którym kroczyła tarcza Maria, został oczyszczony w ponad połowie.
...i kielichy
Natomiast w miejscu, gdzie w przyszłości znajdzie się sama platforma peronu, widać już pierwsze sześć słupów o docelowym kształcie kielichów. Pozostałe są wyposażane w metalowe kołnierze, wyznaczające wysokość konstrukcji peronowej. Finalnie słupy utworzą dwa symetryczne rzędy z ośmioma kolumnami po każdej ze stron.
