Jedna z najdłuższych linii kolejowych na świecie łącząca europejską część Rosji z jej azjatyckimi krańcami liczy już sto lat.
Rozpoczęta w 1901 r. budowa magistrali z Moskwy do Władywostoku zakończyła się 18 października 1916 r. Wówczas ukończono budowę przeprawy przez Amur w Chabarowsku. Trasa Kolei Transsyberyjskiej liczy ponad 9300 km. Zbudowano na niej kilka odgałęzień, które prowadzą m.in. do Mongolii i Chin. Elektryfikacja linii zakończyła się dopiero w roku 2002.
Na początku do budowy trasy zaangażowano 100 tys. robotników i około sześciu tysięcy specjalistów. W kolejnych latach do prac kierowano m.in. żołnierzy, więźniów i syberyjskich chłopów. Przy budowie pracowali również Polacy, którzy stanowili 18-20% ogółu pracowników. Wkład naszych rodaków odnotowano zwłaszcza przy budowie odcinka zwanego Koleją Wschodniochińską, którą kierował Stanisław Kierbedź, pionier budowy żelaznych mostów kratownicowych. Niebagatelny był również udział Polaków w budowie wielkiego mostu nad rzeką Amur. Wśród dostawców konstrukcji stalowych mostu znalazła się w firma Rudzki i S-ka z Warszawy.
Na tej wyjątkowej trasie nie brakuje obiektów, które są uznawane za wybitne osiągnięcia sztuki inżynierskiej. Im dalej na północ, tym bardziej wymagająca była budowa, tak ze względu na surowe warunki klimatyczne i przyrodnicze, jak i z powodu potrzeby zastosowania wyjątkowych rozwiązań inżynierskich.
Jednym z najtrudniejszych do budowy odcinków była Kolej Wokółbajkalska nad brzegiem Bajkału. Na 260-kilometrowej trasie trzeba było zbudować blisko 40 tuneli i kilkaset wiaduktów.
