W grudniu 1884 r. do położonej w Małopolsce Suchej (nazwa Sucha Beskidzka pojawiała się dopiero w 1964 r.) wjechały pierwsze rozkładowe pociągi. Wtedy także otwarto dla podróżnych suski dworzec.
Budynek stacyjny, położony na fragmencie linii tzw. Kolei Transwersalnej, posiadał wówczas poczekalnię klasy II i III, kasy biletowe, bufet oraz cieszącą się dużą sławą restaurację (archiwalne zdjęcia z tego okresu można zobaczyć tutaj i tutaj). Z Suchej pasażerowie mogli dojechać pociągiem do Żywca, Wadowic, Nowego Sącza, Krakowa, czy np. – od 1889 roku – do Zakopanego.
Krótka historia
Budynek dworca przetrwał praktycznie w niezmienionym stanie do dziś. Remont kapitalny budynku suskiej stacji wykonano w latach 1970-1975. W tym czasie oddano też do użytku kładkę nad torami stacyjnymi.
17 lipca 1974 r. na stację w Suchej Beskidzkiej wjechał z Krakowa pierwszy pociąg elektryczny, a niecałe półtora roku później odjechał stąd pierwszy pociąg elektryczny do Zakopanego. Odcinek Sucha Beskidzka – Żywiec zelektryfikowano w 1989 r. Semafory kształtowe na stacji w Suchej Beskidzkiej zastąpiono świetlnymi w 1969 r.
Zobacz galerię zdjęć przedstawiających obecną stację Sucha Beskidzka
A dziś…
Obecnie ruch pociągów odbywa się na odcinku do Krakowa i Zakopanego. Pociągi osobowe do Wadowic i Żywca zostały zawieszone. Trasą tą kursuje jedynie sezonowy interREGIO „Giewont”. Odcinek Skawce – Wadowice rozebrano na przełomie lat 80. i 90. XX w. w związku z budową zbiornika wodnego w Świnnej Porębie.
Na stacji funkcjonuje m.in. poczekalnia dla podróżnych, sklep meblowy i kasa biletowa, prowadząca sprzedaż biletów także na pociągi objęte rezerwacją miejsc. Nieczynna pozostaje toaleta.
