W świetle wyroku Sądu Okręgowego z 10 kwietnia 2013 r., nakazującego opuszczenie przez Muzeum Kolejnictwa siedziby przy ul. Towarowej w ciągu 12 miesięcy, organizowanie wystaw czasowych w przyszłości stoi pod znakiem zapytania.
Tym bardziej Muzeum Kolejnictwa pragnie zaprosić na dzisiejszy wernisaż, być może ostatniej organizowanej w tej placówce wystawy pt. „Tomasz Żołnierkiewicz. Obrazy”. Początek już o godz. 19.00.
Prezentacja ponad 100 prac wybitnego malarza i grafika Tomasza Żołnierkiewicza
w siedzibie byłego Dworca Głównego jest powodowana nie tylko wysoką wartością artystyczną jego malarstwa, lecz również niezwykłym związkiem artysty z tym miejscem. Jako młody adept Akademii Sztuk Pięknych Tomasz Żołnierkiewicz nie mając stałego miejsca zamieszkania i zameldowania w Warszawie, jak wielu innych bezdomnych w odbudowującej się po wojnie stolicy, niejednokrotnie spędzał noce na tętniącym całą dobę życiem dworcu, w poczekalni, wśród podróżnych. Mimo to
z sentymentem wspomina atmosferę tamtego miejsca, w którym można było spotkać wiele ciekawych i charakterystycznych postaci ówczesnej Warszawy.
Artysta zatoczył krąg i po latach znów znalazł się na dworcu, tym razem już jako honorowy gość.
Wystawa zorganizowana została we współpracy z Domem Aukcyjnym Abbey House pod Honorowym Patronatem Marszałka Województwa Mazowieckiego Adama Struzika oraz Rektora Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie Prof. Adama Myjaka. Patronami medialnymi są: Art & Business, S jak Sztuka i Artifakt.
W latach 1955 – 1961 Tomasz Żołnierkiewicz studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Malarstwa. Był uczniem wielkich mistrzów: Artura Nachta-Samborskiego, Stefana Gierowskiego, Jana Wodyńskiego, Jacka Sienickiego. W 1962 r. rozpoczął pracę na macierzystej uczelni, gdzie przeszedł wszystkie stopnie kariery zawodowej. Jest laureatem licznych nagród. W 1987 r. otrzymał Złoty Krzyż Zasługi z okazji 25-lecia pracy pedagogicznej.
Tomasz Żołnierkiewicz to artysta wszechstronny, niejednorodny, nie ograniczający swej pracy do jednego tylko typu malowania. Uprawia malarstwo olejne, grafikę, rysunek, akwarelę, gwasz, plakat.
Na ekspozycji znajdą się prace będące efektem twórczości ostatnich dziewięciu lat, które mimo podziału na konkretne cykle stanowią niezaprzeczalną całość. Jest to malarstwo abstrakcyjne. Znajdziemy tu pisane kompozycje letrystyczne, konstruktywistyczne, monochromatyczne, reliefowe, prace z obszaru taszyzmu i inne.
Wszystkie charakteryzują się wyszukaną, niezwykle bogatą gamą kolorystyczną i często nieoczekiwaną formą. W obrazach tych wybrzmiewa muzyka Chopina, która jest dla twórcy siłą sprawczą powstawania większości prac. Czasami posługuje się tandetnymi elementami, jak tanie ramki czy gąbka, ale nie ma to najmniejszego znaczenia. Dla malarza liczy się efekt,
a nie jakość materiałów.
Choć przez wiele lat wykładał na warszawskiej ASP, będąc jednocześnie niezwykle płodnym twórcą, jest właściwie postacią mało znaną, a bez wątpienia na poznanie i to głębsze, zasługującą.
