Aż 40 projektantów głównych, 200 projektantów branżowych, tysiące rysunków i setki tomów dokumentacji, którą można by zmieścić w kilku tirach – tak w uproszczeniu wygląda proces projektowy dwora i węzła multimodalnego w Łodzi.
Budowa nowego dworca Łódź Fabryczna odbywa się w systemie „projektuj i buduj”. Charakterystyczną cechą tej budowy jest to, że składa się na nią wiele elementów: dworzec kolejowy z wymaganiami prawnymi obowiązującymi w kolejnictwie, dworzec autobusowy, drogi, wiadukty, tunel kolejowy, parkingi, tory tramwajowe, ciągi piesze i wreszcie budynek. Wszystkie te elementy wymagają spełnienia warunków technicznych i prawnych obowiązujących w zakresie poszczególnych dziedzin: kolei, drogownictwa, obiektów inżynierskich takich jak np. tunel. Inwestycja jest już w większości zrealizowana, ale projektanci nadal mają sporo pracy np. przy drogach i linii tramwajowej.
Aby zaprojektować tak wielofunkcyjny i zróżnicowany pod wieloma względami obiekt konieczne było najpierw przygotowanie niezbędnej dokumentacji i uzyskanie licznych decyzji administracyjnych. Głównymi urzędami w tym zakresie są wojewoda i prezydent miasta. W procesie tym niezbędne jest również uzyskanie wymaganych opinii, uzgodnień, warunków i sprawdzeń innych podmiotów i instytucji administracyjnych, m.in. RDOŚ, PSP, PIP, GUNB i wielu innych.
Zgodnie z formułą „projektuj i buduj” na etapie przetargu zamawiający dysponował Programem Funkcjonalno-Użytkowym, w którym zdefiniował główne założenia i cele obiektu. Na podstawie tego dokumentu generalny wykonawca opracował i przedstawił zamawiającemu do zatwierdzenia koncepcję.
Następnie - stopniowo przygotowywano liczne projekty budowlane na poszczególne części inwestycji, a potem starano się o pozwolenia na budowę. Kolejnym etapem było przygotowanie projektów wykonawczych z rozbudowanymi częściami rysunkowymi. Te materiały są uzupełnieniem i uszczegółowieniem projektów budowlanych, charakteryzują się taką dokładnością i precyzją, aby można było na ich podstawie wykonać przedmiary robót, kosztorysy i wreszcie zrealizować roboty. Projekty zawierają liczne opisy poszczególnych części obiektu, rozwiązania budowlano-konstrukcyjne i materiałowe, detale architektoniczne, instalacje i wyposażenia. W związku z tym dokumentacja ta jest bardzo obszerna. Miesięcznie powstawały nawet setki rysunków, a na przestrzeni całego okresu budowy – powstanie ich kilka, a być może nawet kilkadziesiąt tysięcy.
Po wykonaniu poszczególnych robót musi powstać również szczegółowa dokumentacja powykonawcza, a następnie należy dopełnić procedury odbioru robót i przekazania do użytkowania.
Aby zapanować nad taką ilością dokumentacji, generalny wykonawca uruchomił procedurę kontroli jakości: każdy element powstałej dokumentacji był i jest odpowiednio określony, zaszeregowany i umiejscowiony w archiwum tak, aby łatwo można było go odszukać.
Praca przy tak dużej i skomplikowanej inwestycji sprawia, że cały proces projektowy ciągle żyje. Przygotowywane elementy projektu trafiają do zaopiniowania i zatwierdzenia do zamawiajacego, który może wnieść uwagi. Jeśli takie się pojawią, projektant zobowiązany jest do wprowadzenia modyfikacji. Dodatkowo w trakcie prac budowlanych również mogą pojawić się nieprzewidziane sytuacje wymagające zmian projektowych. Często realia na budowie dyktują warunki realizacji i wymuszają konieczność zmian projektowych, ponieważ wizje projektantów muszą być sprzężone z konkretnymi uwarunkowaniami konstruktorskimi. Bywa, że wpływ na sytuację mają nie tylko warunki geologiczne, ale nawet określony czas i pogoda.
