W osiemnastomilionowym Chile kolej odgrywała niegdyś bardzo ważną rolę. Przez lata imponująca sieć kolejowa została doprowadzona do rozpadu, a pociągi pasażerskie ustąpiły miejsca autobusom.
Kolej przegrywa z autobusami
W Chile, kraju ponad dwa razy większym od Polski, jest aktualnie 80 tysięcy km autostrad i zaledwie 7000 km linii kolejowych, z czego jedynie na 1000 km prowadzone są przewozy pasażerskie. Cały transport publiczny opiera się właściwie na połączeniach autobusowych. Dziesiątki firm przewozowych i tysiące autobusów, oferujących wysoki standard i różne usługi na pokładzie nie są w stanie jednak zaoferować takiego komfortu i takiej podaży miejsc, jak pociąg.
Podróż trasą z Santiago do położonego na południe od stolicy miasta Chillán to jedyna możliwość porównania obu środków transportu, bowiem w tej relacji kursuje ostatni w kraju dalekobieżny pociąg pasażerski. Połączenie Santiago – Chillán uruchamiane jest przez Tren Central Chillán, spółkę córkę kolei Państwowych Ferrocarriles del Estado (EFE), odpowiedzialną za połączenia dalekobieżne, czyli de facto za jedną relację.
Oprócz połączenia dalekobieżnego, w Chile funkcjonują już tylko skromne systemy kolei aglomeracyjnej w stolicy i mieście Valparaiso oraz regionalne przewozy na trasie Talca – Constitucion, obsługiwane egzotycznymi szynobusami.
Kolej aglomeracyjna w rozbudowie
Linia kolejowa z Santiago do Chillán to trasa o najlepszych parametrach w kraju, pozwalająca na osiąganie miejscami szybkości 140 km/h, przy utrzymaniu na pozostałych odcinkach linii wysokich prędkości handlowych, dzięki czemu pociąg może konkurować z transportem drogowym. Linia ma długość 397 km i jest w pełni zelektryfikowana. Pociągi kursują po szerokich torach o indyjskim rozstawie szyn 1676 km. Na długości 134 km od Santiago do San Fernado prowadzą dwa tory, dalej do Chillán jest jeden tor. Na długości 300 km z Santiago do Linares, oprócz ruchu dalekobieżnego prowadzone są też przewozy aglomeracyjne.
Codziennie w relacji Santiago – Chillán kursują dwie pary pociągów, z odjazdami z dworca głównego Almeda w chilijskiej stolicy o 8.40 i 19.00. Podróż trwa niecałe pięć godzin, pociągi kończą bieg w Chillán o 13.35 i 23.55. W drogę powrotną z Chillán pociągi wyruszają o 13.50 i 17.45. Ponadto realizowany jest dodatkowy, weekendowy kurs, tylko w niedziele o 18.30. Do dworca Almeda w Santiago przyjazdy są o: 18.45, 22.42 i 23.26.
Na blisko 400-kilometrowej trasie wyznaczono postoje na kilku stacjach pośrednich, między innymi w Curico, Talca i Linares. Dużo ciekawsze są nazwy stacji, przez które pociąg przejeżdża bez zatrzymania, jak np. Nos czy San Francisco.
Nos stanie się wkrótce ważnym węzłem i zarazem końcowym przystankiem nowoczesnego systemu kolei aglomeracyjnej. Trwa bowiem wielka inwestycja polegająca na modernizacji odcinka Santiago – Nos z dobudową dwóch torów właśnie dla pociągów kolei aglomeracyjnej. Po zakończeniu inwestycji czas podróży z Santiago do Chillán skróci się o 25 minut do czterech godzin i 30 minut. Dla porównania podróż autobusem w tej relacji trwa obecnie pięć godzin.
Trzy wagony z Santiago do Chillán
Pociągi dalekobieżne Santiago – Chillán obsługiwane są przez jednostki elektryczne produkcji hiszpańskiej firmy CAF. Są to trzywagonowe, bardzo komfortowe, klimatyzowane pociągi z dużą przestrzenią i bardzo wygodnymi siedzeniami.
Wnętrze podzielone jest na dwie klasy: Preferente (odpowiednik klasy pierwszej) i Salón (klasa druga). Jeden z wagonów klasy Salón dzieli przestrzeń z częścią barową, nazywaną tu Cafeterią. W pociągu jest bezprzedziałowy układ miejsc. W klasie Preferente są trzy rzędy foteli wzdłuż wagonu, a w klasie Salón cztery. Pasażerowie klasy Preferente w cenie biletu otrzymują poczęstunek – tost z serem i szynką oraz zimny i ciepły napój. Podróżni z klasy Salón mogą odwiedzić Cafeterię, która oferuje ciepłe i zimne napoje, kanapki, tosty i inne przekąski. Pyszne cappuccino kosztuje tu 1300 peso (7 zł).
Załoga pociągu składa się z trzyosobowej drużyny konduktorskiej (po jednej osobie na każdy wagon), serwisu sprzątającego oraz obsługi wagonu Cafeterii. Kelnerzy ubrani są w czarne fartuchy i, co ciekawe, pracują w maskach ochronnych!
Warto kupić bilet wcześniej
Ceny biletów na przejazd pociągiem dalekobieżnym nie należą do najniższych i są porównywalne z konkurencją autobusową, oferującą kilkakrotnie więcej połączeń w tej relacji, bardziej elastyczny rozkład jazdy i praktycznie taki sam czas przejazdu. Mimo to wszystkie pociągi mają stuprocentowe obłożenie w klasie Salón, a bilety wyprzedane są czasami nawet na kilka dni naprzód.
Planując podróż, warto wcześniej zakupić bilet przez stronę internetową przewoźnika, gdyż obowiązuje konieczność rezerwacji miejsc, a do środka obsługa pociągu wpuszcza tylko pasażerów z ważnymi biletami ze wskazaniem miejsca.
Podstawowa taryfa na przejazd w relacji Santiago – Chillán obejmuje bilety jednorazowe w przedziale cenowym: 7000 – 9600 peso (38,50 – 53 zł) w niższej klasie Salón i 19 000 – 24 200 peso (104,50 – 133 zł) w klasie Preferente.
W przedsprzedaży dostępna jest limitowana pula dużo tańszych biletów, dających nawet 65 proc. oszczędności w przypadku podróży klasą Preferente.
