Rybnickie mosty kolejowe

Rybnickie mosty kolejowe

04 lutego 2016 | Autor: Lech Sipko
PODZIEL SIĘ

Rybnik zarządza ponad 40 obiektami mostowymi na swoim terenie. – Co roku staramy się część z nich remontować. Są to zarówno drobne prace konserwacyjne, jak i rozległe remonty – mówi zastępca prezydenta Rybnika Janusz Koper.

Rybnickie mosty kolejowe
Fot. Lech Sipko

– Największy wiadukt na ulicy Żorskiej wymaga remontu. Liczymy na dofinansowanie z rezerwy budżetu państwa w wysokości 50 proc. Po naszej stronie mamy zarezerwowane na ten cel 2,9 mln zł. Trwają uzgodnienia z koleją – dodaje Janusz Koper.

Oto kilka największych mostów kolejowych i wiaduktów na terenie Rybnika:

Most nad Nacyną

Najmłodszym, bo pochodzącym sprzed 1913 r. był most nad rzeką Nacyna, zbudowany na linii kolejowej Rybnik – Sumina. Pierwotnie trójarkadowy, żelbetowy posiadał nad każdym filarem po 7 niewielkich wnęk zamkniętych półkolami, długość mostu wynosiła ponad 128 metrów. Historia z tą okazałą budowlą obeszła się brutalnie. W trakcie II wojny światowej był dwukrotnie wysadzany. W 1939 roku został wysadzony przez polskich saperów jako obiekt strategiczny. Na początku II wojny światowej został odbudowany przez wojska niemieckie – jako czteroarkadowy, betonowy, pokryty kamienną rustyką piaskowcową. Swą masywnością i brakiem detali przypomina budowle romańskie. Odbudowa wiaduktu zajęła wojskom niemieckim dwa lata. Ponownie został wysadzony 2 lutego 1945 r., tym razem przez wycofujące się wojska niemieckie. Został odbudowany dopiero po 15 latach przez Przedsiębiorstwo Robót Kolejowych nr 15 w Katowicach.

Wiadukt nad ul. Mikołowską

Zabytkowy obiekt z 1906 r. przetrwał 103 lata. Znajduje się na linii kolejowej Nędza – Katowice Ligota nr 140, która na odcinku Rybnik – Leszczyny (ok. 8 km) jest linią dwutorową, zelektryfikowaną o ruchu mieszanym, pasażersko-towarowym. Wiadukt posiada dla każdego z torów szlakowych osobną konstrukcję nośną wykonaną z nitowych blach wspartą na stalowych filarach. Pierwszy raz przebudowano go w 2008 r. Wtedy remontowano tor nr 2, który rozebrano i w jego miejsce wybudowano nowy, zakończony efektownym łukiem stalowym. Tak samo przebiegał remont w torze nr 1. Zakres inwestycji obejmował m.in. rozbiórkę konstrukcji nośnej i podpór, budowę nowych przyczółków, położenie nawierzchni i przebudowę sieci trakcyjnej. Na tym samym nasypie, ok. 100 metrów w kierunku Leszczyn, znajduje się zabytkowy budynek dworcowy po remoncie - Rybnik Paruszowiec (perełka architektoniczna) oraz dwa kolejne mosty (opisane niżej), na linii kolejowej nr 140 – kilometr 37.679, Nędza – Katowice – Ligota.

Most nad Rudą

Dwuprzęsłowy o długości ponad 85 metrów jest znacznie lżejszej konstrukcji od wyżej wspomnianych, o dwóch spłaszczonych łukach. Wymagało to użycia mniejszej ilości betonu, a większej ilości stali. Było to wówczas rozwiązanie nowatorskie, jednak forma nadal kształtowana była zgodnie z klasycznymi zasadami. Przejawiało się to w stożkowym poszerzeniu dolnych części filarów i w osadzeniu wysuniętej płyty górnej na wspornikach. Obiekt przypomina największy w Polsce most w Stańczykach (200m długości i 36m wysokości).

Wiadukt nad ulicą Wielopolską

Wiadukt składa się z pięciu arkad o rozpiętości 8 metrów. Przy wysokości prawie 14 metrów wydaje się on dość smukły. Wykonany jest z cegły klinkierowej i płyt granitowych w pasie górnym oraz w przyziemiu. Posiada prostą geometryczną formę ozdobioną okrągłymi wnękami w pasie pomiędzy łękami. Nieznacznie wysunięte podwójne opaski ceglane oddzielają filary od arkad. Całą 49 – metrową budowlę wieńczy skromna nitowana balustrada. Ok. 100 metrów od wiaduktu, w tym samym nasypie znajduje się niewielki przepust wykonany z betonu posiadający owalny przekrój, co jest najkorzystniejsze ze względów konstrukcyjnych. Zastąpił on most wysadzony w 1945 r.

Wiadukt nad ulicą Chwałowicką

Bliźniaczy wiadukt z ul. Mikołowskiej znajduje się na ul. Chwałowickiej. Przez ten ciekawy wiadukt, nie należący do gigantów, przejeżdża najwięcej pociągów osobowych i towarowych. Obiekt jest umieszczony w nitowanej ramie. Na uwagę zasługuje mur oporowy przylegający do opisanego wiaduktu. Ze względu na szczupłość miejsca zrezygnowano z typowego nasypu na jego rzecz. Jego zastosowanie umożliwiło poprowadzenie ulicy bezpośrednio przy torach. Opisując wiadukt nie można pominąć usytuowanej przy nim nastawni RbB. Jest to dwukondygnacyjna budowla ceglana z partiami pokrytymi tynkiem. Przy remoncie budynku, nie przejmując się jego formą architektoniczną, zastąpiono ten ciągły pas przeszklenia typowymi oknami bez podziałów. Poprawiły wprawdzie warunki techniczne, lecz zdegradowały jakość architektury.

Wiadukt na ul.Żorskiej

Jest to jeden z największych wiaduktów na terenie Rybnika, który wymaga natychmiastowego remontu. Ma zostać poszerzony o drogę dla rowerzystów. Przejście dla pieszych i samochodów będzie się odbywać po starej drodze, a to wymaga uzgodnień z koleją.

Przepust wodny

Trzeci paruszowicki most czteroarkadowy wysadzony został w 1945 r. i nie przetrwał do dziś – zastąpiony został przepustem, a wszystko to znajduje się na jednym i tym samym nasypie.