W 1980 r. kolejarze we wrocławskiej lokomotywowni upomnieli się o prawa obywatelskie, godność zawodu i przyszłość kolei. Rocznicową uroczystość honorowym patronatem objął marszałek województwa dolnośląskiego.
Uczestnicy obchodów XXXII rocznicy protestu głodowego kolejarzy w niedzielę 20 października przemaszerowali uroczyście sprzed Dworca Głównego na peron, skąd pociągiem Kolei Dolnośląskich udali się do lokomotywowni.
Obelisk św. Katarzyny, ufundowany ze składek zebranych w czasie głodówki, tradycyjnie otoczyły poczty sztandarowe NSZZ „Solidarność”. Obecni byli przedstawiciele spółek i zakładów Grupy PKP. W wystąpieniach oddano cześć bohaterom protestu, a także podkreślono słuszność sprzeciwu, w którym 34 osoby przez sześć dni głodówki walczyły o NSZZ "Solidarność" na kolei, poprawę warunków pracy oraz zarządzania koleją. Padły słowa o heroizmie, determinacji, odwadze i znaczeniu kolejarskiej akcji oraz ruchu „Solidarności” dla Polski i Europy. Były też gorzkie uwagi bohaterów tamtych wydarzeń o ograniczaniu dzisiejszej kolei oraz uprawnień przyznawanych kolejowym emerytom.
Dla współczesnych trudne wybory kolejarzy osiemdziesiątego roku mogą być punktem odniesienia wobec bieżących działań i przykładem obrony podstawowych wartości. Uroczystą mszę w kościele p.w. Świętego Ducha koncelebrował kardynał Henryk Gulbinowicz, wspierający kolejarzy od lat 80-tych.
Atmosferę protestu z października 1980 r. oddała ekspozycja ówczesnych zdjęć i plakatów, zorganizowana w przejściu pod peronami wrocławskiego Dworca Głównego.
