W Warszawie jest ok. 550 tys. osób, które ze względu na wiek, niepełnosprawność lub ciążę powinny podróżować komunikacją miejską na siedząco. Wielu pasażerów żyje w szybkim tempie i często zajmuje miejsce w autobusie czy tramwaju nie sprawdzając, czy wokół nie ma osoby, która powinna usiąść. Przypomina nam o tym trzecia odsłona kampanii „Pomyśl o innych, nie jesteś tu sam”.
Dla wielu seniorów, osób niepełnosprawnych czy kobiet w ciąży komunikacja miejska jest podstawowym sposobem poruszania się po mieście. Pomaga przełamywać bariery, umożliwia aktywność zawodową i uczestniczenie w życiu kulturalnym. Zarząd Transportu Miejskiego systematycznie podejmuje działania, aby publiczny transport był bardziej dostępny i przyjazny – wymieniany jest tabor oraz udoskonalana jest informacja pasażerska.
Jednak poza rozwiązaniami systemowymi – technologicznymi czy infrastrukturalnymi, wpływ na jakość podróży ma także zachowanie współpasażerów. To od nas zależy, czy ustąpimy miejsca kobiecie w ciąży, starszej osobie czy młodemu człowiekowi z nogą w gipsie. Niestety, w codziennym rytmie życia, wielu pasażerów, zapomina o tym lub często nie dostrzega problemu. Jednocześnie, ignorują fakt, że w przyszłości gdy założą własne rodziny lub będą na miejscu osób, które z racji wieku powinny podróżować siedząc, ten problem będzie dotyczył także ich. Są i tacy pasażerowie, którzy świadomie wybierają swoją wygodę i nie pomagają.
Zarząd Transportu Miejskiego postanowił poruszyć ten problem w trzeciej odsłonie akcji edukacyjnej „Pomyśl o innych, nie jesteś tu sam”. Celem kampanii jest wyrobienie i utrwalenie w osobach korzystających z transportu publicznego pozytywnych nawyków, czyli uwrażliwienie ich na potrzeby i komfort podróży współpasażerów.
Dziś, w prawie 1200 pojazdach komunikacji miejskiej pojawiły się plakaty przedstawiające przerysowaną negatywną scenkę rodzajową w autobusie. Na zdjęciu, obok młodego pasażera, który rozsiadł się przy wyjściu, stoi podpierająca się kulą pasażerka z nogą w gipsie. Na plakacie został również umieszczony tekst odnoszący się do sytuacji ze scenki:
"Krzesło towarzyszy człowiekowi niemal od zarania dziejów. Najstarszymi meblami są kamienne regały/ołtarze pochodzące z osiedla Skara Brae na Orkadach w Wielkiej Brytanii (3100-2500 p.n.e.). Pierwsze krzesła również pochodzą z neolitu. Były to siedziska o trzech lub czterech nogach.
Czasy komunikacji miejskiej z plastikowymi czy drewnianymi niewyprofilowanymi twardymi siedzeniami lub wypełnionymi gąbką i skajem na szczęście odchodzą do lamusa. Osoby starsze, o kulach, w ciąży będą zawsze. Rozejrzyj się, czy takich osób nie ma wokół i... powstań. Pomyśl o innych, nie jesteś tu sam."
